Je kunt merken dat de damherten gewend zijn aan mensen. Ze lieten zich makkelijk fotograferen. We hebben er in totaal denk ik wel zo'n 60 gezien, verspreid over verschillende groepen in het gebied.
Op een open stuk met alleen struiken, zag ik een klapekster boven in de top van een struik. Inderdaad een ideale biotoop voor dit mooie vogeltje. Het was pas de tweede keer dat ik hem zag. De eerste keer bij de Oostvaardersplassen maar dit keer mooier in beeld.
Op onderstaande foto zie je mooi z'n venijnige snavel met haakje aan het eind.
Halverwege het gebied een vos gezien. Ook hij was niet schuw en liet zich makkelijk vereeuwigen.
Kijk mij mooi zijn met m'n rood/bruine vacht.
Een echte Reintje Vos die sluw uit z'n ogen kijkt...
De knobbelzwaan blijft een dankbaar foto object. Weinig schuw, groot, rustig en natuurlijk vooral een prachtig beest! Al foeragerend op de bodem kwam hij telkens even naar boven met z'n kop.
Hier zie je goed hoe nat hij is. Je kunt trouwens zo door het gaatje in z'n snavel kijken.
Ik vond dit een grappig beeld. Een nieuwsgierig echtpaar.
Als laatste nog een vrouwtje brilduiker gezien. Een mooie wintergast!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten