witoogeend en chileense Smient

Vanmiddag even twee uurtjes naar de Surfplas om te zoeken naar de witoogeend. Een nieuwe soort voor mij. Ik kwam al vrij snel Dorus Duits tegen. Een vogelaar die regelmatig waarnemingen bij de surfplas invoert. Hij was zo vriendelijk om mij te helpen de witoogeend te zoeken. Al snel gevonden en zie hieronder dit prachtige eendje. Zijn naam is inderdaad toepasselijk!
Van Dorus begreep ik wel dat het een hybride witoogeend x tafeleend is. Mij lijkt het een gewone witoogeend maar afijn.

Vervolgens was hij ook nog zo aardig om mij te wijzen op de chileense smient. Een escape maar desondanks ook een nieuwe soort voor mij. 

 

bespiegeling

bespiegelende meeuwen in de Breevaart...

To be or not to be.

loskomen of loslaten?

koereiger

Al een aantal dagen is er een koereiger gezien in de polder naast het Weegje. Vanmiddag had ik tijd om even te gaan kijken. Een nieuwe soort voor mij. Best een soort van spannend of ik hem/haar zou vinden. Maar zoals op onderstaande foto's te zien is het gelukt.
In een polder met schapen, veel roofvogels (3 x buizerd en torenvalk), en wat collega reigers maar dan in de blauwe variant en zijn grote oom de grote zilverreiger, stond hij relaxed koud te wezen met een temperatuur rond het vriespunt.

Hier nog een torenvalk samen met de koereiger kunnen kieken.

snoes

Onze lieve Snoes is niet meer.
Eergisteren vond ik je dood in het buitenverblijf.
Een grote schok en verdriet voor ons alle vier.

We vereeuwigen je graag digitaal op deze blog over vogels, natuur en inspiratie. Je woonde samen met heel wat vogels. Naast je tokkende vriendinnen Hennie, Lieke en Dotje werd je ook dagelijks omringd door vele buitenvogels. Samen snoepend van zaad, brood, wortels etc.

Elke dag poetste jij jezelf weer helemaal schoon en mooi. Als je weer eens een tunnel had gegraven was dat ook wel nodig! Helaas heb ik geen foto dat je zo lief je eigen oor schoon likt. Maar dat vergeten we heus niet hoor... 

Ook Hennie, Lieke en Dotje zijn van de leg... En natuurlijk je binnenverblijf vriendje cavia Noppie.

lieve Snoes,
we gaan je missen!
Bedankt voor je lieve konijn zijn.

onderdeel van de natuur, opgenomen in de zonnestralen.


de winterviool hult zich in een passend tranendek.

meerkoetoch?

Zeg nou zelf, ik ben meer koe toch? Zwart met wit en lopend op het malse gras.

Nu nog een hap gras om te kauwen.

 Hmm, heerlijk!

Hé, wat zie ik daar! Wauw, wat een kanjer.

Ah, ik ben gespot, nu even relaxed, nonchalant blijven staan. Kin een beetje omlaag, ja prima zo.

Even m'n bescheidenheid tonen in al die aandacht.

Maar afijn, die poten mogen er ook best zijn. Daar kan geen wortel tegenop.


en lenig ben ik ook.

 als laatste nog even m'n kontje laten zien.

Nu is het mooi geweest. Ik peer hem voordat die meerkoet meerwoerd wil.

kortsnavelboomkruiper?

Afgelopen herfst zijn we een paar dagen naar de Eiffel geweest. Toen ik afgelopen weken de foto's nog eens bekeek viel de lange achternagel van de boomkruiper mij op. Ik heb er wat vogelboeken op nageslagen en vermoed een kortsnavelboomkruiper gefotografeerd te hebben. Als amateur vogelaar weet ik het echter niet zo zeker. Ik hoop dat een lezer meer verstand heeft van deze kruipende boommuizen en wil reageren.

We zijn ook in wildpark Daun geweest en daar was een groot stuk bos waar een kolonie makaken woont. Voor de verandering daarom eens wat apen op de foto. Het was nog redelijk vroeg in de ochtend en deze chef wachtte ons als eerste op na een paar honderd meter. 

Deze aap had een mooi plekje gevonden in de ochtendzon.

En deze lieve kleine dromer poseerde prachtig op een paaltje. Ik heb de foto wat bewerkt waardoor hij mooier uitkomt.

 En als laatste nog een foto van dit edelhert. De foto is helaas niet heel scherp maar ik vind de compositie mooi, en natuurlijk gewoon een stoer beest!

zwachte kraai

Hier woon ik, bij Strandslag 9, zei de zwachte kraai.

Hoe ik aan mijn naam kom? Het zal wel door mijn zachte veren en karakter komen...

Ik vlieg graag door de duinen en heb meerdere uitkijkposten, maar...

Het liefst vlieg ik naar de zee. De oneindig grote zee en haar machtige vloedlijn.

Daar zit ik dan verstild...

en staar naar de golven.


Net als het leven voortrollend met hoogtepunten en diepe dalen. En soms ook glad en bespiegelend.

Maar soms ook als een berg om tegenop te zien.

  

 Dan vliegen de schuimvlokken mij om de veren.

Maar als je goed kijkt, zie je dat alles gekleurd is.

broodboom

Op de achterkant van tijdschrift Open Deur stond onderstaande tekening met verhaal van Stephan de Jong. Zowel de tekening en het verhaal raakte mij en ik plaats het dan ook graag op inspiratievogel.