Dat er zo veel moois te zien valt in een wandeling!
We gingen vandaag met de vogelvrienden op excursie naar natuurgebied Kampina onder
's-Hertogenbosch. Een gevarieerd landschap met bos, heide en vennen.
Het was een dag van grote variatie. Van libellen, vlinders en insecten tot planten, reptielen en natuurlijk heel veel vogels! Vrij aan het begin kwamen we een aantal libellen tegen.
Hieronder de azuurwaterjuffer en koraaljuffer
Vlinders hebben we naar verhouding niet zoveel gezien. Onderstaand groot dikkopje liet zich wel een paar maal bewonderen.
De eerste grote verrassing kwam even verderop. Twee rondcirkelende wespendieven. Heel bijzonder om meerdere wespendieven samen te zien.
We hebben in de uren daarna nog een aantal maal een los exemplaar gezien. En één keer kwam hij redelijk dichtbij langs vliegen.
Aan de rand van een ven vonden we het zeldzame vleesetende plantje zonnedauw. Insecten blijven aan de kleverige druppels zitten (zie de vlieg rechts op de tweede foto). Het plantje sluit zich en eet smakelijk... De bovenste twee foto's zijn ronde zonnedauw en even verder op vonden we de kleine zonnedauw.
Kleine zonnedauw
Over het water van de vennen vlogen meerdere grote roodoogjuffers. Altijd aardig als ze even voor je willen poseren op een lelieblad.
De tweede grote vogelverrassing was de Wielewaal. Ik vond het al erg leuk om hem voor het eerst in het echt te horen. Voor 'dudeljo' had ik wel een beetje fantasie nodig maar het was een onmiskenbare sound. Heel spannend of het ging lukken om hem ook te zien. De anderen hadden hem al eerder langs zien vliegen maar ik had hem toen gemist. We kozen een strategisch plekje voor de koffie met uitzicht op de bosrand en na 5 minuten kregen we hem in beeld! Inderdaad knalgeel met zwart en tot twee keer toe van m'n eerste Wielewaal kunnen genieten :-)
Ook nieuw maar van een heel andere orde is onderstaande graafwesp. Apart om te zien. Al die holletjes in het zandpad waar dan een wesp naar binnen kruipt. Hoe zou het er van binnen uitzien?
Kun je het zien?
Als toetje ontdekte Albert aan het eind van de wandeling nog deze levendbarende hagedis.
Ik sluit deze prachtige wandeling en deze blog af met de toepasselijke tekst van Anne Hamacher:
De wereld gaat open voor wie langzaam gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten