de schatten van Kampina

Wat een dag...
Dat er zo veel moois te zien valt in een wandeling!
We gingen vandaag met de vogelvrienden op excursie naar natuurgebied Kampina onder
 's-Hertogenbosch. Een gevarieerd landschap met bos, heide en vennen.


Het was een dag van grote variatie. Van libellen, vlinders en insecten tot planten, reptielen en natuurlijk heel veel vogels! Vrij aan het begin kwamen we een aantal libellen tegen.
Hieronder de azuurwaterjuffer en koraaljuffer

 

Vlinders hebben we naar verhouding niet zoveel gezien. Onderstaand groot dikkopje liet zich wel een paar maal bewonderen.

De eerste grote verrassing kwam even verderop. Twee rondcirkelende wespendieven. Heel bijzonder om meerdere wespendieven samen te zien. 

We hebben in de uren daarna nog een aantal maal een los exemplaar gezien. En één keer kwam hij redelijk dichtbij langs vliegen.

Aan de rand van een ven vonden we het zeldzame vleesetende plantje zonnedauw. Insecten blijven aan de kleverige druppels zitten (zie de vlieg rechts op de tweede foto). Het plantje sluit zich en eet smakelijk... De bovenste twee foto's zijn ronde zonnedauw en even verder op vonden we de kleine zonnedauw.

 Kleine zonnedauw


Over het water van de vennen vlogen meerdere grote roodoogjuffers.  Altijd aardig als ze even voor je willen poseren op een lelieblad.

De tweede grote vogelverrassing was de Wielewaal. Ik vond het al erg leuk om hem voor het eerst in het echt te horen. Voor 'dudeljo' had ik wel een beetje fantasie nodig maar het was een onmiskenbare sound. Heel spannend of het ging lukken om hem ook te zien. De anderen hadden hem al eerder langs zien vliegen maar ik had hem toen gemist. We kozen een strategisch plekje voor de koffie met uitzicht op de bosrand en na 5 minuten kregen we hem in beeld! Inderdaad knalgeel met zwart en tot twee keer toe van m'n eerste Wielewaal kunnen genieten :-)

Ook nieuw maar van een heel andere orde is onderstaande graafwesp. Apart om te zien. Al die holletjes in het zandpad waar dan een wesp naar binnen kruipt. Hoe zou het er van binnen uitzien?

Kun je het zien?

De rode bosmier. Vier grote hopen vlak bij elkaar waarvan sommige wel een halve meter hoog. Ik ben maar niet te lang blijven staan om de foto te nemen...


Als toetje ontdekte Albert aan het eind van de wandeling nog deze levendbarende hagedis.

Ik sluit deze prachtige wandeling en deze blog af met de toepasselijke tekst van Anne Hamacher:

De wereld gaat open voor wie langzaam gaat.

dat zat wel snorrr

Afgelopen weekend samen met PP een rondje Waverhoek en Groene Jonker gelopen. Een bewolkte ochtend maar dat deerde de vogels en ons niet. Tijdens het rondje Waverhoek passeerden we wel zes blauwborst territoria. En overal werden we welkom geheten door deze super mooie vogeltjes.

Steltlopers, eenden e.d. fotograferen in Waverhoek is niet zo makkelijk. De afstand is vaak groot. En dat is eigenlijk maar goed ook. Zodoende verstoor je de vogels niet zo snel en kun je ze, weliswaar op afstand, toch bekijken. Onderstaande kluut en kleine plevier zaten ook op grote afstand maar ik kreeg ze toch nog een beetje fatsoenlijk in beeld.

Aan het eind van het rondje zag PP plots een kneu. Het bleken er vier te zijn. Met name een mannetje met rood gekleurde borst hebben we prachtig door de scope kunnen bekijken.

Net als de blauwborsten zaten de rietgorzen ook op veel plekken in het riet te zingen. De mannetjes zijn vaak goed te zien met hun zwarte kop. Dit keer echter een vrouwtje rietgors mooi in beeld kunnen krijgen. Met die snor zou je trouwens haast denken dat ze een mannetje is.

Over een snor gesproken..
Na Waverhoek zijn we doorgereden naar de Groene Jonker. En waar ik al een beetje op hoopte kwam uit. Voor het eerst de snor gezien! Echt supertof. Hij zat luid te snorren, wel een minuut lang.

 

Deze dag kon niet meer stuk :-) En alsof 1 lifer (nieuwe soort) niet genoeg was vloog er vijf minuten later tot 2x toe een tweede lifer voor m'n neus langs. De zwartkopmeeuw. De teller staat nu, inclusief exoten zoals fazant en nijlgans, op 197 soorten in Nederland. Bij de 200 trakteer ik digitale taart in deze blog ;-)

In Waverhoek zagen we een bergeend met een crèche met 23 kleine bergeendpulletjes. Onderstaande bonte piet had er nog maar 1 om voor te zorgen. En met deze lieverds sluit ik af.

Twaalfmorgen

Afgelopen maand ben ik een paar keer 's avonds een uurtje op de fiets via de Goudse Hout naar de Twaalfmorgen gegaan. Elke keer was er wel een bijzondere ontmoeting.

Zo zag ik een keer deze joekel van een karper die langs de ondiepe kant van de sloot eitjes aan het afzetten was.

Aan het begin van de Twaalfmorgen viel het mij op dat een visdiefje een vast patroon had van jagen boven een paar slootjes. Hierdoor kon ik mooi wachten om hem vast te leggen. Ik vind het een heel mooie vogel en leuk om te zien hoe hij vol overgave het water induikt om een visje te pakken.


Onderstaande foto deed mij denken aan een engel. Voor de vis een engel des doods...
Ik heb de foto opgestuurd naar de site van vroege vogels. Dit leverde een plekje op in de galerij van favorieten van de redactie :-)


De V van Visdief...


Aan het eind van de Twaalfmorgen word je deze maanden begroet door de grutto's en tureluurs. Maar ook de boerenzwaluwen hebben hier een plek gevonden om te nestelen in de laatste boerderijen. Deze boerenzwaluw liet zich mooi bewonderen op een boerenhek.

Dit paartje slobeenden broedden daar ook ergens aan de rand van een poldersloot.
Met hun indrukwekkende snavels blazen ze deze blog nu uit...

nieuwe wereld

Vandaag voor het eerst met een macrolens foto's genomen en er gaat een nieuwe wereld open! Zo wordt deze dambordvlieg op het tuinpad opeens heel spannend. Met die grote facetogen, sprieten, haren en grote poten doet hij een beetje denken aan een buitenaards wezen. 

Het was niet de meest makkelijke dag om voor het eerst details te fotograferen omdat het nogal waaide en daardoor bloemen, insecten e.d. constant in beweging waren. Neemt niet weg dat het leuk was om te doen en er in een paar vierkante meter opeens veel meer te zien valt. Sinds het vogelen loop ik al langzamer door de natuur, nu val ik helemaal stil :-)

Wie Langzaam gaat, ziet het meeste van het landschap (gezegde uit Engeland)

Het is net Maja de bij die aan komt vliegen. Ik vind het een apart gezicht. Je ziet ook goed z'n slurfje hangen waarmee hij de nectar opzuigt.

Nog even een half uurtje de Goudse Hout in geweest in de hoop op libellen en vlinders. Dat lukte niet, ik denk vanwege de wind. Er zaten echter wel jonge vogeltjes in de struiken. Volgens mij zijn het juveniele fitissen. Met een beetje geluk heb ik ze twee keer mooi kunnen kieken :-)

Ik kijk naar jou, jij kijkt naar mij. Wat zie jij?

Als laatste nog even terug naar de aarde met deze mooie veldhommels. In een groot veld vol met bloeiende distels vlogen ze onverstoorbaar en rustig van bloem naar bloem. 

En soms moet je er als hommel wel wat moeite voor doen.

He, ik kan er haast niet bij... ff rekken

Oh, wat hou ik van deze bloem...

en met deze dikke hug sluit ik af.