Geen verrekijker en fototoestel in mijn handen maar wel verhuisdozen, schroevendraaier en verfkwast. Dit kenmerkt afgelopen maanden en verklaart een tijdje geen blogs.
Er valt echter genoeg te bloggen over de inspirerende natuur waar we nu midden in wonen.
We zijn namelijk hartelijk welkom geheten door de natuur in 't Beijersche. (En ook door onze aardige nieuwe buren!) Het begon al met een buizerd in de achtertuin bij ons eerste bezoek en tijdens de rondleiding hing een torenvalk naast het huis te bidden. Broedende spreeuwen onder de dakpannen en een eigen huismussenkolonie van circa 30 vogels. En niet te vergeten al die prachtige bloemen en planten in tuin en weiland.
In deze blog een bloemlezing van wat momenten waarop ik toch even het fototoestel gegrepen heb.
Om te beginnen onze mede huisbewoners, de huismussen. Hier volgt later vast nog wel eens een blogje over. Maar nu dan alvast een eerste kennismaking.
Meneer en mevrouw huismus op de uitkijk
Dagelijks is het een gezellige drukte in liguster en wilg.
's-Morgens tijdens een kopje koffie buiten kun je genieten van zingende spreeuwen op het dak.
Op een andere zonnige ochtend kwam deze ooievaar al cirkelend vlak over ons huis. Ik dacht even dat hij op de schoorsteen zou gaan zitten...
Al vele malen heb ik met een wat schuldig gevoel al die prachtige madeliefjes gemaaid op het karrepad naar het weiland. Het wonder van de natuur laat ze gelukkig na een klein weekje al weer tevoorschijn komen.
de Lansing midden in de polder met broedende zwarte sterntjes.
En de purperreiger bijschrijven als tuinsoort is ook heel leuk.
Deze stoere buizerd vliegt dagelijks meerdere keren langs.
Naast al die natuur, en natuurlijk de rust, kunnen we ook enorm genieten van de weidsheid en vrijwel dagelijks prachtige luchten en zonsondergangen. Dankbaarheid troef!
