dwarrelen

Vorige week samen met PP een dagje gevlinderd op de Hoge Veluwe. Het was een dag die ik mooi vind passen bij een tekst van de Duitse schrijver Kurt Tucholsky.

Ontspan.
      Laat de controle los.
Dwarrel door de wereld.
      Hij is zo mooi.


een distelvlinder


Ready for take of

het groot dikkopje

de grote parelmoervlinder

de bruine vuurvlinder

twee parende zwartsprietdikkopjes


het hooibeestje


We hebben ook vele heivlinders gezien. Op een boomstam kunnen ze zich mooi camoufleren.

een nieuwsgierige heivlinder op m'n broek... Wie ben jij? groot lomp geval...

Bij een vennetje vlogen tientallen waterjuffers.

En hier hebben we opa waterjuffer met baard...

een koraaljuffer

Deze 'verse' gele oeverlibelle (kleurt uit naar de meer bekende blauwe oeverlibelle) plukte voor ons neus een bruin zandoogje uit de lucht. Vervolgens begon hij aan een smakelijke maaltijd.

Ook op de grond ben je niet veilig. Onderstaande loopkever blijkt een soort van veelkleurig monster te zijn.

 zelfs met grote slagtanden...

Als tegenwicht sluit ik af met een heel mooi bloemetje :-)

het akkerklokje

Limburg

Limburg heeft ook veel natuurschoon te bieden merkten we tijdens onze vakantie. Deze blog geeft een kleine impressie. Om te beginnen wat vlinders, en die vliegen volop deze warme zomer. Op de Brunsumse heide en Sint Pietersberg (bij Maastricht) kwam ik o.a. deze vlinders tegen. Ook de koninginnepage heb ik zien fladderen op de St Pietersberg maar ze was zo vliegerig dat ik ze niet mooi kon fotograferen.

de kleine vuurvlinder

het Icarusblauwtje, mannetje en vrouwtje (oh, wat ben je mooi.... zwijmel)

een Boomblauwtje. (de binnenzijde is blauw)


's Avonds regelmatig nog even de Keuterberg op voor een mooie wandeling en zonsondergang. Daar heb ik voor het eerst de zwarte wouw in Nederland gezien en veel andere roofvogels waaronder deze torenvalk.

Op de Keuterberg vond ik ook onderstaand ruig klokje, lid van de klokjesfamilie.

Langs de oevers van de Maas stonden velden vol met Sint Jans Kruiskruid. En daar voelt deze rups zich thuis voordat ze Sint Jans Vlinder gaat worden (ook wel bloeddrupje genaamd). De vlinder heb ik niet gevonden.

Bij de kasteeltuinen van Arcen kwamen we deze jonge lepelaar tegen.
En hier sta ik dan. Net op eigen benen.

Hmm. Visjes zijn lastig te vinden met zo'n groen tapijtje.

Dan maar een hapje van dat tapijt.

Ook nationaal park de Groote Peel hebben we met een bezoekje vereerd. Daar vlogen vier soorten zwaluwen! En zwaluwen vliegen voornamelijk. Maar deze oeverzwaluw was zo vriendelijk even te gaan zitten.